9 lecie

Dawno, dawno temu…. A dokładnie lat 9 temu. Młoda, bo 15 letnia dziewczyna, spotkała młodego, aczkolwiek starszego, 20 letniego chłopaka. Zaprosił ją na sylwestra z nadzieją, że jest nieco starsza. Pudło. Młoda siksa z niej była. Nic to. Bo miała w sobie COŚ. Urok osobisty ; ) Tylko początkowo nie odkryty. Przetańczyli ze sobą całą noc… prawie, ale to brzmi bardziej romantycznie. Potem On odprowadził Ją tam skąd przyszła całując co chwilę. I tak Kochanie, On całował Ją, a nie na odwrót : ) zaprosił ją na spotkanie, podjeżdżając zielonym Audi swoich Rodziców. Nie bardzo mieli się ku sobie. Już myśleli, że bańka prysła, jednak coś wciąż ich do siebie ciągnęło. Jedno, drugie, trzecie spotkanie. Zima, mróz, gary. Spacer długi i cudowny. Motylki w brzuchu, wypieki na policzkach. Nie mogli się nagadać i nacałować. Sms. On: „CHCĘ ABY JA I TY ZAMIENIŁO SIĘ W MY”. I tak się stało. I tak jest do dziś.

Wiele razem przeszliśmy. Dobrych i złych chwil. Wzlotów i upadków. Zmartwień, radości, złości, niepewności, cudowności. Widzieliśmy razem wiele i jeszcze tak dużo jest przed nami.  MY. I teraz jeszcze Nasz Synek i Smerf. Teraz jesteśmy rodziną. I dziękuję Ci Skarbie, za każdą jedną chwilę spędzoną u Twego boku. Pamiętam Naszą pierwszą wspólnie zjedzoną pizzę w Figaro. Wypad do Kazimierza na weekend. Pobyt we Władysławowie i moją panikę na diabelskim młynie. Weekendy u Ciebie w Warszawie. Szklarską porębę. Majówkę w Zakopanem i naszą błotną jazdę rowerami. Wakacje. Święta. Tęsknoty. Lata osobno. Poranki przy Tobie. Wiem, że jesteś moją drugą połówką, moim przeznaczeniem. Brzmi ckliwie? Trudno. Tak jest. I chociaż mamy swoje wady – obydwoje. I chociaż bywają kryzysy. To jednak my zawsze je przezwyciężaliśmy i tak będzie zawsze. Bo wiem, że zawsze będziemy razem. Bardzo Cię kocham i pomimo kilku kwestii powiem Ci NIE ZMIENIAJ SIĘ. Bądź nadal tym żartobliwym, mądrym, czułym, przedsiębiorczym i przebojowym chłopakiem, jakiego poznałam 9 lat temu. A no i przystojnym, rzecz jasna ; )