Kto pod kim dołki i takie tam

Tak niestandardowo nieco, bo tak o mnie. A w sumie o moim nastroju i takie tam. Czy dla Was także doba jest coraz krótsza? A czasem ruszenie tyłka z kanapy wymaga nie lada wysiłku? Bo energia odpłynęła w siną dal i jakoś tak cholera wrócić nie chce? A na dodatek zadania na już, na wczoraj piętrzą coraz mocniej i zaprzątają umysł? Tak wtargnęły do głowy mojej i jakoś za mocno się zakorzeniły tam. Co chwilę pukają co i rusz nowe, puk puk, puk puk i przypominają jaka to ja niezorganizowana jestem i ile to jeszcze spraw arcy-ważnych jest nie zrobionych. Ehhh. Ja tak sobie myślę, że to wszystko przez to przesilenie. Do bani co? Niby super hiper, bo wiosna przecież, słonko co chwilę swoimi promieniami twarz smaży i człowiek taki uhahanay i mówi ojjjj jak fajnie. A tu z drugiej strony to ta wiosna jakoś tak mąci w głowie i zapominam że przed chwilą coś zrobiłam, albo co gorsze zapominam żeby coś zrobić. A potem jak to kobieta analizuję i przeżywam i zganiam, jaka to ja niedobra i Fe i czemu ja tak mam i że mi źle i takie tam. No istny PMS! Tylko, że ja karmię i PMS mnie nie dotyczy (chociaż jeden plus). A potem tak siadam i sobie myślę, że ja głupia jestem, że co ja narzekam. Że ktoś powie WARIATKA tu pisze, że tak fajnie i cacy, a teraz raptem nie? No nie moi Mili Państwo, bo teraz mnie jakiś takie dołeczek złapał. Chyba ta KOPARKA MARKA, co na okrągło syn każe czytać, prześladuje bo i tam dół i tu dół… ale ja mam motto i trzymam się go kurczowo, oj trzymam, bo sądzę i twierdzę zawsze, że zawsze po burzy słońce wychodzi i wyj[i]dzie i teraz. Tylko tak opornie mu to idzie… Pozostając w temacie smęcenia, i tak chaotycznie nieco zgłębiając temat, to już nawet karteczek mi braknie. Bo ja kurde uważam, że TYLE trzeba kupić i załatwić. I ja chcę już! Jak dziecko… tupię nogą i chcę teraz natychmiast. I co gorsza! Zgrozo! Ja planuję sobie, a przy dziecku to wiecie jak jest? Jak zaplanuje się cokolwiek to bank wszystko legnie w gruzach i na odwrót będzie. Na bank! Nie ma szansy żeby tak sobie zaplanować i poszło elegancko. Nieeeee. No way! Musi być wszystko inaczej. A potem złość, bo jak to tak? A tak to. I głupia ja po co planuję? Ajjjj wiosno, wiosno rozkręć się maksa to może pomożesz.

Co by tak zupełnie nie było źle, hmmmm, to zdjęcia pozytywne syna mego. Taki mały zrzut z telefonu. Bo nawet aparatu w ręku mi się trzymać nie chce. Pfffff…