Dziecięce SPA

Uwielbiam. Nasze spotkania. Kawa, ciacho, obiad, pogawędki, ostatnio wygłupy, spacery. Bo jakby tak siedzieć tylko w domu i tyle, to zwariować by można było. A gdy tylko jest hasło: jedziemy, albo przyjeżdżajcie nigdy się nie waham. Dwie ONE. Kinia i Fabi. Mama i córka. Im dzieci starsze tym te spotkania takie wymarzone i wspaniałe. Bo coraz prościej zająć czymś Maluchy, żeby mieć czas na rozmowę i delektowanie się chwilą. A jest tak już. Chociaż i wcześniej spotkania były regularnie. Tylko bywało różnie jak to z dzieciakami, że byłyśmy razem, a jednak osobno, bo każda musiała gugać i zabawiać Nicponie, co to każde miało inny plan na nas, matki. Bo przecież jak to tak pogawędki, jak tu nuda i bu i fe? A teraz jakoś te dzieciaki jakby tak z wiosną może rozumieją, że i my matki ludźmi jesteśmy i potrzebujemy resetu razem. Wtedy tak człowiek, po takim spotkaniu, wraca do domu, a gdy jeszcze dziecior śpi w aucie, to muzyka i jazda uciekając od zachodzącego słońca i ślimaczym pędem mknąc przez Warszawę. Jedynie smutno mi się robi kiedy tak dumam, że od czerwca czas wracać do korporacyjnej rzeczywistości i czasu będzie mniej na tego typu przyjemności. A można to nazwać dziecięcym SPA, bo i Kawulo lubi patrzeć na Fabi, w końcu to starsza koleżanka i takie ciekawe rzeczy już potrafi. I ciocia tak fajnie zabawia i tyyyyyle jest zabawek wkoło. Więc polecam każdemu takie spotkania. My będziemy na pewno nadal i wciąż sobie takie cudne dni urządzać i urozmaicać tą Naszą codzienność. Już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania. 

Ta książka mnie urzekła!

 I nagle tunel dostał nóg i zwiał...